Miskraam

De oorzaken en wat te doen

Miskraam

Dit is het verlies van een vroege zwangerschap tot 16 weken. Een miskraam wordt ook wel spontane abortus genoemd. Als de miskraam heel vroeg in de zwangerschap optreedt is er nog geen vruchtje tot ontwikkeling gekomen, we noemen dit een lege vruchtzak ( blighted ovum). Is de zwangerschap iets verder gevorderd dan is er wel een vruchtje (embryo) aanwezig maar is er geen hartactie zichtbaar. Het eerste teken van een miskraam kan bloedverlies zijn maar soms zijn er geen verschijnselen en wordt de miskraam pas tijdens de echo opgemerkt (missed abortion). Buikpijn zonder andere verschijnselen wijst meestal niet op een miskraam.

Bloedverlies

Vaginaal bloedverlies in het begin van de zwangerschap komt bij ongeveer 20 % van alle zwangeren voor. In 50% van deze gevallen duidt dit op een miskraam, in de overige gevallen is er een andere oorzaak voor het bloedverlies aan te wijzen. Heel vroeg in de zwangerschap kan er sprake zijn van een innestelingsbloeding. Het kan ook zijn dat er in je baarmoedermond een klein bloedvaatje kapot is gegaan waardoor je bloed verliest, dit kan spontaan gebeuren maar ook na inspanning, gemeenschap en persen tijdens de ontlasting. In zeldzame gevallen is er sprake van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, hier is sprake van als een vruchtje zich buiten de baarmoeder heeft ingenesteld, bijvoorbeeld in de eileiders.

Wat te doen bij bloedverlies in de eerste maanden van je zwangerschap

Bij bloedverlies mag je altijd contact met ons opnemen. Om te kijken of de zwangerschap intact is kunnen we een echoscopisch onderzoek doen. Dit is mogelijk vanaf een zwangerschapstermijn van ongeveer 6 weken, vanaf dan is meestal te zien of het hartje klopt. Een echo vroeg in de zwangerschap moet bijna altijd vaginaal gemaakt worden, dit is niet schadelijk voor het kindje. Let wel, een echo is een momentopname, het zegt niets over het verdere verloop van de zwangerschap. Als je bloedverlies hebt is er niets wat je zelf kunt doen om een eventuele miskraam te voorkomen, het is dus niet nodig om bijvoorbeeld te stoppen met werken, sporten of bedrust te houden.

Oorzaken van een miskraam

Meestal is er sprake van een aanlegstoornis van het vruchtje die bij toeval is ontstaan, dus niet erfelijk is. Naarmate je als vrouw ouder wordt neemt de kans op een miskraam toe. Sommige infectieziekten kunnen ook een miskraam veroorzaken. Je leefstijl kan ook invloed hebben: roken, alcoholgebruik en sommige medicatie geven een verhoogde kans op een miskraam.

Wat te doen bij een miskraam

Er zijn verschillende mogelijkheden

Het natuurlijke verloop afwachten
Opwekken van de miskraam met medicijnen
Curettage

Afwachten

Als je bloedverlies hebt en er een miskraam geconstateerd is, is je lichaam al bezig met het afstoten van het zwangerschapsweefsel. Meestal komt de miskraam dan binnen een week op gang. Dit gaat vaak gepaard met toenemende buikkrampen en meer bloedverlies, als een heftige menstruatie, vaak ook met bloedstolsels. Je mag altijd paracetamol gebruiken om de pijn te onderdrukken. In principe moet het vruchtzakje dan binnen een paar uur uitgedreven worden. Daarna neemt het bloedverlies snel af en wordt de buikpijn minder. We noemen dit een complete miskraam. Meestal zullen we een tijdje na de miskraam met de echo willen kijken of je baarmoeder leeg is. Is er nog een rest achtergebleven dan verwijzen we je alsnog naar de gynaecoloog voor verdere behandeling.

Je kunt met ons afspreken hoe lang je wilt afwachten. Vaak is het goed om het slechte nieuws even te laten bezinken en jullie emoties de ruimte te geven. Je krijgt informatie mee zodat je thuis alles nog eens rustig kunt nalezen.

Redenen om ons altijd te bellen:

Bij ruim bloedverlies
Bij een temperatuur boven de 38 graden, rectaal gemeten
Bij neiging tot flauwvallen

Ingrijpen

Wil je niet afwachten of heb je afgewacht en de miskraam komt niet op gang dan verwijzen we je naar de gynaecoloog. Hij of zij zal met jullie de volgende mogelijkheden bespreken om de miskraam op te wekken:

Door middel van medicatie. Dit zijn tabletten die je thuis vaginaal kan inbrengen. Deze zorgen ervoor dat je baarmoeder gaat samentrekken en zo het vruchtje gaat uitstoten. Het verloop zal ongeveer hetzelfde zijn als bij een spontane miskraam. In de meeste gevallen lukt het om de miskraam op deze manier op te wekken.
Door middel van een curettage. Is de miskraam niet compleet dan is een curettage noodzakelijk Onder narcose wordt de baarmoeder leeg gezogen met een slangetje of schoongemaakt met een soort lepel. Dit is een kleine ingreep waarvoor je meestal een paar uren tot een dag wordt opgenomen in het ziekenhuis.

Na de miskraam

Over het algemeen herstelt het lichaam zich na een curettage of spontane miskraam vrij vlot. Je kunt nog tot ongeveer 14 dagen erna wat bloedverlies hebben. Meestal krijg je na 4 tot 6 weken weer een menstruatie. Lichamelijk gezien is er niets op tegen om weer zwanger te worden. Wel is het verstandig te wachten met gemeenschap tot het bloedverlies na de miskraam voorbij is.

Geestelijk gezien kan de tijd na een miskraam moeilijk zijn. Je toekomstverwachting is in duigen gevallen en de vreugde over de komst van een kindje is omgeslagen in verdriet. Het is heel normaal dat je gemengde gevoelens hebt over de miskraam. Vaak is het fijn om je emoties te delen.

Opnieuw zwanger worden na een miskraam

Bij elke kinderwens geldt: probeer zo gezond mogelijk aan een zwangerschap te beginnen. Dit betekent dat je je leefgewoontes aan moet passen en moet oppassen met medicijnen en genotsmiddelen. Ook al hou je je aan deze regels, een miskraam is helaas toch niet altijd te voorkomen omdat de oorzaak meestal in een fout bij de bevruchting ligt.